Речиси  сите  терапии  за  ракот  на  дојка  можат  да  предизвикаат во  извесна  мерка  болка  или  иритации.  Може да  почувствувате  болка  од  многу  различни  причини. Ако  чувствувате  болка,  веројатно  ќе сакате  да  се  концентритате  на  тоа  да  се  чувствувате  повторно  добро  и  да  немате  сила ниту желба  за  секс.

Терапијата  за  рак  на  дојката,  на  која  сте  подложени, со  сигурност  значи  некаква  форма  на  хируршка  интервенција,  која  може да  вклучува  и реконструкција на  дојката. Можеби ќе  ви  биде  тешко  да  прегрнете  некого,  ако  раните  од  операцијата  се  уште  заздравуваат  или  ако  имате  лузни. Ако  сте  правеле  хемотерапија,  може  да  бидете  почувствителни  на местото  за  време  на  терапијата,  но  и  по  извесен  период  по  завршување  на  терапијата. Во  тие  моменти  еден  допир  може  да  ви  донесе  повеќе болка  отколку  задоволство. Тоа  може  кај  вас  да  предизвика неспокојство,  а како  резултат  на  тоа  не  можете  да  сте  блиску  до  телото  на  партнерот на  начин  како  што  сте  биле  порано, дури и ако  станува  збор  за  пократок  период.

Седативите  можат  да  ви  помогнат  да  се  справите  со  секоја болка,  но  фактот  дека  ќе  треба  да  земате  лекарства  пред  да  водите  љубов,  веројатно ќе  ги  промени вашите чувства. Сепак, најверојатно  ќе  се  утешите  ако  знаете  дека  секоја  болка  која  ја  чувствувате  поради  операцијата  или  хемотерапијата  се  очекува  да  се  намали  откако  местото ќе заздрави. Како  алтернатива  веројатно  би  ви  помогнала  промена  на  сексуалната  поза, на пример поза  која  предизвикува помалку директно притискање над  вашите  гради.

„Имам голема среќа, со што мојот сопруг многу позитивно го прифаќа моето ново тело, иако чувствувам  дека ако не реагираше така, немаше да бидам со него.  И двајцата знаеме дека мојата сексуалност не е само  во дојката, како и тоа дека ако имам две гради не ме прави сексуално суштество“.

Дијана

„После  операцијата  поради  чувствителност  во  областа  на  дојката  имаше  еден  период  во  кој  телесниот  контакт  е  последното  нешто  за  кое  можеш да  мислиш. Да  бидам  прецизна, поминував многу  време  в  постела, за  да  избегнам  контакт.  Исто  така,  чувствував  дека  треба  да  го сочувам  телото целосно  за  себе,  да  го  зачувам, додека  заздрави  раната,  не  знам  зошто,  просто  така  се  чувствував“.

Веселинка

„Иако  поминаа  19 месеци се уште ја  чувствувам  болката  од  хемотерапијата. Тоа  е  нешто  со  кое  човек  може  да  се  справи,  но исто така влијае врз  толку  многу  нешта,  не можам  да  ги  правам  и  да ме  допираат  на  тоа  место  е  строго  забрането“.

Јана